Dlaczego mam nie ufać swoim zmysłom?

Reading Time: < 1 minute

autor: Dariusz Strelau

Zgodnie z klasycznym podziałem człowiek posiada pięć zmysłów takich jak wzrok, smak, dotyk, węch i słuch. Czy te zmysły nie są przypadkiem przeznaczone do poznawania, doświadczania i rozumienia naszego świata? 

Nie rozumiem, jak można śmiać się z tego, że człowiek ufa swoim zmysłom. Czemu mam ufać drugiemu człowiekowi, który na przykład mówi mi, że szczepienia są dobre, skoro widzę i słyszę coś innego? Czy komuś takiemu mam wierzyć?

To samo tyczy się naszych wspaniałych fizyków, astrofizyków i astronomów. Dlaczego mam im wierzyć, skoro mój wzrok, czucie i słuch doświadczają czegoś diametralnie innego, niż oni mi wmawiają? W dodatku większość ich tez nie jest oparta na czymś realnym i doświadczalnym, tylko na domysłach i założeniach.

Urodziliśmy się ze zmysłami nie po to, aby łykać każdą brednię wpajaną nam przez tzw. naukowców, ale po to, aby doświadczać poprzez wzrok, dotyk, słuch, smak i węch tego świata samemu.

System wmówił nam, że jesteśmy za głupi i że są mądrzejsi od nas, a przez to rozleniwiliśmy się i przestaliśmy sprawdzać to, co nam wpajają. Oczywiście można oszukać nasze oczy i uszy, nasze zmysły potrafią nas czasem zawieść. Nie znaczy to jednak, że się do niczego nie nadajemy, że sami niczego nie rozumiemy. Takie założenie zmusiłoby nas do absurdalnego nakazu udania się do kogoś uważanego za autorytet, do kogoś, kto przekaże nam „prawdę” o otaczającym nas świecie. 

Zacznijmy używać tego, co mamy pod czaszką i nie bądźmy leniwi.