Jak laleczki na sznurkach

Reading Time: < 1 minute

Nie, nigdy nie byliśmy na Księżycu. Najpewniej dlatego, że Księżyc nie jest skałą, więc nie można po nim chodzić, skakać, jeździć samochodem, grać w golfa czy telefonować do prezydenta USA, jak oficjalnie miało to miejsce. Wszystkie misje księżycowe programu Apollo były preparowane na Ziemi w studiu telewizyjnym oraz w plenerze, głównie na pustyni w Nevadzie. Część z tych materiałów wyciekła do przestrzeni publicznej. Wówczas NASA zrobiła tak zwaną ucieczkę do przodu, publikując własne zdjęcia z “ćwiczeń naziemnych”. Miały one uzasadnić te dziwne materiały, uspokoić ciekawskich i zażegnać plotki o domniemanych oszustwach.

Pojawił się jednak zasadniczy problem techniczny. Bajkopisarze współczesnej astronomii znacznie wcześniej wymyślili sobie, że tzw. grawitacja na Księżycu jest sześciokrotnie słabsza od ziemskiej. Trzeba było jakoś to pokazać. Aktorzy agencji byli więc podpięci stalowymi linkami, którymi podciągano ich w zależności od sytuacji, niwelując ciężar i sprawiając wrażenie lekkości. Niestety niejednokrotnie widać refleksy świetlne na tych stalowych linkach. Filmy były kręcone w pięćdziesięciu klatkach na sekundę, co dało to charakterystyczne spowolnienie ruchu aktorów i sypiącego się piasku spod nóg i kół pojazdu księżycowego.