Oszustwo AIDS zdemaskowane

Reading Time: 3 minutes

Fragment konferencji prasowej dr Roberta E. Willnera z 7 grudnia 1994, tuż przed jego nagłą śmiercią na “zawał serca”. Dr Willner wielokrotnie na oczach dziennikarzy wstrzykiwał sobie krew tzw. nosicieli wirusa HIV, by pokazać światu, że AIDS nie jest infekcją, tylko chorobą polekową.

Dr Willner nie kwestionował istnienia wirusa HIV czy innych wirusów, a dowodził tylko, że objawów o nazwie AIDS nie wywołuje zakażenie. Prawdopodobnie wynikało to z dwóch powodów. W 1994 roku Willner mógł jeszcze nie wiedzieć, że same wirusy również są oszustwem. Dr Stefan Lanka, pierwszy wirusolog mówiący o tym publicznie, zakwestionował istnienie wirusów w tym samym roku. Druga ewentualność jest taka, że dr Willner wiedział kłamstwie wirusologicznym, jednak celowo nie podnosił tematu dla dobra krucjaty przeciw oszustwu AIDS lub z nieznanych nam jeszcze względów.

Nigdy nie wyizolowano wirusa HIV. Nigdy nie wyizolowano wirusa SARS. Nigdy nie wyizolowano wirusa grypy. Nigdy nie wyizolowano żadnego wirusa. Dlaczego? Najpewniej dlatego, że nie można wyizolować czegoś, czego nie ma. Wirusy są fikcją dokładnie tak samo jak dinozaury i loty kosmiczne. To, co oni nazywają wirusami, to nic innego jak fragmenty umierających komórek oraz egzosomy (przekaźniki enzymów komórkowych) – cząsteczki pracujące w służbie człowiekowi, stanowiące część przemiany materii.

Twierdzą, że wirusów nie można sfotografować, bo są za małe nawet dla najmocniejszych mikroskopów, a jednocześnie pokazują ich szczegółowe modele i rysunki. Skąd znają ich dokładny wygląd i budowę, skoro nie da się ich pokazać? Wirusy są po prostu kosmosem w skali mikro – ogromnym zbiorem CGI.

Jednak oszustwo wirusowe jest znacznie bardziej ohydne od pozostałych kłamstw, bo przez nie zginęły lub zostały potwornie okaleczone miliony ludzi na całym świecie, padając ofiarą toksyn znajdujących się w lekach i szczepionkach – środkach mających rzekomo ich chronić przed wyimaginowanym zagrożeniem. Farmacja jest gigantyczną maszyną do zbijania fortuny na chorobach i cierpieniu, przemysłem wartym setki miliardów dolarów.

Poniżej wrzucam wszystkie części serii Wirus Urojony wyjaśniającej oszustwo wirusologiczne. Część trzecia dotyczy fikcji zarażania się wirusem HIV jako przyczyny choroby AIDS. Materiały pochodzą z kanału Magister Zwyczajny na platformie BitChute. Gorąco polecam obejrzenie całego cyklu.

Część 1. Część 2. Część 3. Część 4.

Na końcu wpisu zostawiam fragmenty wywiadów z innymi naukowcami podważającymi oficjalną narrację na temat AIDS (niestety tłumaczenia brak). Jako pierwszy przemawia dr Kary Mullis, słynny wynalazca reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR), fundamentalnej dla biologii molekularnej techniki pozwalającej na kopiowanie specyficznych sekwencji DNA. Za swoją pracę w 1993 Mullis otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii.

Nawiasem mówiąc, fałszywa pandemia głównie opierała się właśnie na technologii PCR, mimo że Kary Mullis wielokrotnie powtarzał, że nie wolno jej używać do diagnozowania chorób zakaźnych. Naukowiec zmarł niespodziewanie na “zapalenie płuc” 7 sierpnia 2019 roku, na miesiąc przed pamiętnym “ćwiczeniem pandemicznym” Event 201, podczas którego przewidziano dokładny przebieg epidemii covid-19.

Wypowiadający się w tym materiale ludzie zauważyli, że coś tu nie gra, skoro nie można znaleźć dowodu potwierdzającego hipotezę HIV jako przyczyny AIDS. Jednak wszyscy oni byli na tyle głęboko w systemie, że nie potrafili lub nie mogli zdać sobie sprawy, jak daleko sięga kłamstwo wirusowe.